Het is een schrijnend voorbeeld na de verwoestende aardbeving in Haïti: hulpgoederen staan klaar maar bereiken diegenen die dat 't hardst nodig hebben maar mondjesmaat. Na een ramp wil het soms misgaan met de hulp. Kijk naar Langenboom in augustus 1925. Terwijl het dorp na een stormramp in puin ligt, gaat de meeste aandacht naar een ander dorp: Borculo.
Niet dat daar de schade groter is (in tegendeel, menen de inwoners van Langenboom en enkele journalisten) maar de burgemeester van Borculo heeft directe lijntjes naar de Eerste Kamer. En dat betekent dat koningin Wilhelmina (en met haar de landelijke pers) in mum van tijd naar het Gelderse dorp afreist, terwijl Langenboom zwaar getroffen in alle stilte haar wonden likt.
Als Wilhelmina na een week toch ook Brabant bezoekt, krijgt ze een kort verslag van de gebeurtenissen met Langenboomse tongval: "Ut het 'r gespurrierd, mijnheer de koningin."
Wie wil weten waarom in 1985 toenmalig landbouwminister Gerrit Braks in Langenboom een monument voor deze ramp onthult, leest verder op Waar Gods' zweep het hardst knalde.
Foto: Bewoners nemen de schade op, kort na de storm in Langenboom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten