Soldaat, politicus, theatercriticus en kunstminnaar Adriaan van der Willigen liet vijf dagboeken na, waarin hij openhartig vertelt over zijn bewogen leven. De nieuwsgierige en soms vrijpostige Adriaan schreef zijn levensverhaal met humor en een scherp oog voor detail. Afgelopen donderdag is in het BHIC het eerste exemplaar overhandigd van de autobiografie ‘De levensloop van Adriaan van der Willigen (1766 – 1841)' aan een nazaat van Van der Willigen.
Onderstaand fragment uit het boek speelt zich af in 1787. Van der Willigen is dan te voet op weg van Cuijk naar Grave en ontmoet onderweg een paar kennissen uit Grave. Een van hen nodigt hem uit mee te rijden:
“Eindelijk raakte ik niet zonder moeijte met mijn vriend op de chais, maar weldra berouwde het mij dat ik niet te voet gegaan was, daar ik bespeurde dat hij buijten staat was en evenwel met geweld zelve wilde rijden, en dat wel zoo hard als het paard lopen kon. Wij raakte dan ook bijna aan het hollen. Gelukkig greep ik de lijsters nog en gaf ze hem ook, hoe misnoegd hij was, niet weder. Nu raakte hij in slaap en het scheelde zeer weijnig of hij viel uit de chais. In deeze onaangenaame gesteldheid kwamen wij tot bij De Graaf. Hier ontrukte hij mij de lijste en wilde zelfs de stad in rijden. Nauwelijks had hij die in de hand, of wij raakte tegen een paal en vielen om. Gelukkig was er niets gebroken. Hij had zich een weijnig bezeerd, maar was door de schrik bijna nugtere geworden. Ik had mij volstrekt niet bezeerd, hoezeer hij op mijn lijf was gevallen, en had in ’t vervolg geen reden om mij over dit toeval te beklagen, omdat ik daardoor kennismaakte met een zeer lief meijsje, dat zig onder de personen bevond die ter hulp waren toegeschoten en die mij met zeer veel deelneeming bij herhaaling vroeg of ik mij ook zeer gedaan had, waardoor ik meende te bespeuren dat ik haar niet onverschillig was, zooals de bevinding mij ook in ’t vervolg duijdelijk toonde...”
Wil je meereizen op zijn vele tochten en lezen over de meest vreemde onderwerpen, van spookgeschiedenissen en bijgeloof tot kannibalisme? Dan is dit boek beslist een aanrader!
Foto: Vanuit Cuijk kwam je via de Brugpoort Grave binnen. Zo moet Adriaan het tijdens zijn tocht naar Grave gezien hebben. Prent van Hendrik Tavenier, 1786 (Brabant-Collectie, Tilburg)
Foto boven: Omslag boek, editeurs: C.J.M. van der Heijden en J.G.M. Sanders, Uitgeverij Verloren, ISBN 978-90-8704-179-3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten