 |
| ...het handschrift van Duljé... |
Het BHIC in Grave zit nu vijf jaar aan de Arnoud van Gelderweg 73 in Grave. In het kader van het lustrum verzorgt Leny van Lieshout drie maanden iedere maandag een blog over bijzondere archiefstukken. Vandaag deel zes.
In 1852 verscheen bij T.G. Noman in Gennep een boek, getiteld Geschied- en aardrijkskundige bijzonderheden van de voormalige heerlijkheid Boxmeer met St. Anthonis en het halfheerige Sambeek, benevens van de meeste plaatsen in het Land van Kuik, geschreven door C.R. Duljé.
Heeft de auteur het zelf nog gezien? Sinds de zomer van 1851 was hij spoorloos. Zijn gezin reisde hem in 1855 na, eveneens adres onbekend. Heel Boxmeer, hun vorige woonplaats, tastte in het duister en dat is tot voor kort zo gebleven.
In 2012 bleek dankzij het internet dat de Duljés, precies zoals de volksmond altijd beweerd heeft, zijn geëmigreerd naar de Verenigde Staten. Daar leven nog nakomelingen, zij het zonder accent op de e. De latere mevrouw Duljé trouwde hem zeer tegen de zin van haar ouders, die in hem een charlatan zagen. Aan zijn beroep kon dat niet liggen. Hij was gediplomeerd leraar wiskunde, gaf ook les in andere vakken en toonde zich daarbij een uiterst competent docent. Zijn boekje over Boxmeer is verdienstelijk.
Maar hij was wel van dubieuze komaf, wat hij verdoezelde door zijn eigenlijke naam, Rawel, met die van Duljé te verbinden (uiteindelijk hield hij enkel Duljé over) en door in en rond Boxmeer jarenlang een grote staat te voeren. Latere verhalen willen dat hij zijn omgeving op grote schaal heeft opgelicht. Al bij al werd hij in de Boxmeerse overlevering een soort baron van Münchausen. Een door hem gebruikte 16de-eeuwse verzameling privileges en keuren van de stad Grave kwam naderhand via allerlei omwegen terecht in het Graafse stadsarchief.
 |
| ...een blik in het boek van Duljé... |
Lees dan ook de andere blogs van Leny van Lieshout
Of dit verhaal over Antoon Coolen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten