 |
| Pleitbrief uit 1893 voor een gemeentelijk 'koud stroombad' |
Met tropische temperaturen en warme zonnestralen ontstaat al snel de behoefte aan een frisse duik. Maar voor de Graafse bewoners in de negentiende en begin twintigste eeuw waren er nog geen keurig ingerichte zwemparadijzen met glijbanen en duikplanken. Velen zochten echter hun vertier in de Maas zonder enkele vorm van toezicht op veiligheid en de 'zeden'. Daarom gingen er al in 1893 steeds meer stemmen op voor het oprichten van een gemeentelijke zweminrichting, zodat men in Grave ook kon genieten van deze 'zoo nuttige en gezonde sport.'
In juni 1893 wordt een ingezonden brief in de Graafsche Courant gepresenteerd, waarin nadrukkelijk wordt gewezen op de voordelen van zo'n zwembad. Zwemmen is niet alleen een 'kostelijk middel om het lichaam gezonder en krachtiger te maken', het zal ook een gunstige invloed hebben op de moraliteit. Je moet er niet aan denken welke ongewenste intimiteiten zouden kunnen voorkomen tussen al die schaars gekleede lichamen zonder enige vorm van toezicht!
 |
| Graafse schandalen in de Maas? |
Ook in 1936 wordt gevreesd voor 'misstanden op zedelijk gebied' en de auteur van deze brief, die zichzelf als 'zwementhousiast' aanduidt, waarschuwt zelfs voor grote schandalen als er geen nieuw zwembad komt. Hij doet een beroep op de 'doortastendheid en de nimmer falende levensdurf van de Gravenaars.' Wanhopig vraagt de zwementhousiast zich af of Grave alwéér achter moet doen bij 'zoovele omliggende plaatsen.'
Vanaf 1919 konden de Gravenaren hun hart ophalen en konden zij hun baantjes trekken in een nieuw rivierbad. In 1936 bleek dit echter niet meer te voldoen, onder andere door de toename van het aantal zwemmers en de bouwvallige toestand van het bad. Het wordt omschreven als primitief en zelfs als een 'pierenbak.' Steeds meer mensen zochten hun heil aan de Overasseltsche Maaskant, waar toezicht geheel ontbrak. Kortom, er was behoefte aan iets groters...
 |
| Onvrede over de Graafse 'Pierenbak' |
Uiteindelijk weet de gemeente Grave in 1936 de ondernemende L. Derijck zover te krijgen om een nieuwe zweminrichting aan te kopen en te exploiteren. Volgens de Graafsche Courant gaat het hier 'in een woord om een pracht inrichting', bestaande uit 400 vierkante meter zwemplezier! Eindelijk hadden de Gravenaren weer de ruimte om een heerlijk bad te nemen in de Maas. Tot slot probeert de auteur van de krant niet-zwemmers te overtuigen toch echt een duik te nemen in het pas geopende bad, zodat zij, 'zoo niet te oud, nog enthousiaste zwemmers zullen worden.'
Vind je dit interessant? Lees dan ook:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten