 |
| ...uit de Graafsche Courant, 17 december 1924... |
Een „auto-restaurant”, het idee alleen al! Uit het krantenartikeltje in de Graafsche Courant voel je de verbazing omhoog stijgen. We schrijven 17 december 1924, ver vóór de tijd van de hippe foodtrucks: de biologische, vegetarische en duurzaam verantwoorde „rollende keukens” die anno 2015 op vrijwel ieder festival opduiken. Nou, daar kan de schrijver van het artikel in de krant in Grave zich nog helemaal niets bij voorstellen.
Een nieuwe vermakelijkheid, noemt hij het, gezien in de Parijse voorstad Belleville. Om 12 uur ’s middags en om 19 uur verschijnt een „logge auto met aan de achterzijde twee opslaande deuren, waarin zich een gasfornuis bevindt.” En wat staat er dan op het menu? „In dit fornuis wordt een visgerecht met de zg pommes fritis, de in reepjes gesneden gebakken aardappelen bereid.” En dat wordt dan voor 1,25 franc per portie „aan den volke” verkocht.
„Het secces der onderneming schijnt overweldigend te zijn: huismoeders, midinettes, taxichauffeurs, politieagenten, voorts lieden die gehaast zijn of juist niets te doen hebben, verdringen zich om het geurige vehikel, waaruit wel drie à vierhonderd porties per dag op kartonnen bordjes aan hongerige omstanders worden verschaft.”
Even terzijde maar de woordkeuze voor midinette is hier wel heel toepasselijk. Enerzijds verwijst het naar een soort snack want het woord is samengesteld uit midi-dinette, van midi ['s middags twaalf uur] + dinette [eenvoudig maaltje, letterlijk dus: twaalfuurtje]. Maar een midinette is ook een jong Parijs ateliermeisje, in hedendaagse woorden: een lekker ding.
Even terzijde maar de woordkeuze voor midinette is hier wel heel toepasselijk. Enerzijds verwijst het naar een soort snack want het woord is samengesteld uit midi-dinette, van midi ['s middags twaalf uur] + dinette [eenvoudig maaltje, letterlijk dus: twaalfuurtje]. Maar een midinette is ook een jong Parijs ateliermeisje, in hedendaagse woorden: een lekker ding.
Terug naar het krantenberichtje. Hieruit blijkt dat niet iedereen blij is met deze nieuwe ontwikkeling die wordt gezien als een „gevaarlijken concurrent”. „Zij vreezen dat het voorbeeld van deze friterie automobile andere ondernemende geesten op het denkbeeld zal brengen porties vlees voor den man in de straat beschikbaar te stellen, en zij beschouwen het geval als een nieuwe, ernstige fase in den strijd tegen de duurte.”
Inmiddels zijn “de in reepjes gesneden gebakken aardappel” niet meer weg te denken van de Franse menukaart, ook bij restaurants die níet op wielen staan. En ook de rollende keuken - liefst in een mooie Franse oldtimer - lijkt niet meer weg te denken uit het hippe straatbeeld.
Marilou Nillesen
Vind je dit leuk? Lees dan ook:
- Twee fraaie Fords en een bijzondere ambulance
- Horeca op suikerzakjes
De beste verhalen via e-mail ontvangen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten